Friday, March 26, 2010

ကုိယ္ရဲ႕အေတြး ( ၃ )

ခ်စ္သူ ....
ရင္ထဲကတိုးဖြဖြေခၚသံအဆံုး
ရင္ခုန္သံေတြအားလံုး
ကမာၻဆံုးထိ လြင့္ေျမာသြားေလရဲ႕ ..။
ေပးဆပ္ျခင္းေတြရဲ႕ၾကား
ေနသားက်ေနခဲ့တဲ့ကၽြန္မ
မရယူတတ္တာ အျပစ္တဲ့လား...
မက္ေမာမိတဲ့အရာမွန္သမွ်
တစ္ၾကိမ္တခါေလးေတာင္မွ
မရခဲ့ဖူးတဲ့ကၽြန္မ
ပိုင္ဆိုင္တတ္ဖို႕အတြက္
မ၀ံ့မရဲျဖစ္ခဲ့မိတာ အျပစ္တဲ့လား ..
မုန္တုိင္းၾကားမွာေျပးလႊားခဲ့ရတ ဲ့ကၽြန္မ
ေလေျပတခ်က္ေ၀့လာရင္ေတာင္
မုန္တိုင္းျဖစ္လာမလားလို႕
ေၾကာက္တတ္ခဲ့တာ အျပစ္တဲ့လား...
အားလံုးကိုေပ်ာ္ေစခ်င္ခဲ့တဲ့ကၽြ န္မ
ရင္ထဲက ငိုေၾကြးမႈေတြကို၀ွက္
မ်က္ရည္ေတြကို သိမ္းဆည္းရင္း
အားတင္းျပံဳးျပခဲ့မိတာေတာင ္
ေနႏိုင္တဲ့ကၽြန္မ ျဖစ္ရျပန္သတဲ့လားကြယ္ ..
ေသခ်ာတာတခုကေတာ့
ကၽြန္မရဲ႕ကမာၻတခု
၂ဒီဂရီပိုေစာင္းသြားခဲ့တယ္ ....

0 comments:

Post a Comment

ထင္ျမင္ခ်က္ေလးေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။