အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲစားၾကမယ္ ..

အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲ

၁.အုန္းနို႕
၂.ၾကက္သား
၃.ပဲမႈန္႕
၄.ၾကက္သြႏ္ျဖဴ
၅.ၾကက္သြန္နီ
၆.ဆီ
၇.ၾကက္သားမႈ႔န္


- ပထမဦးဆံုး ၾကက္သားကို ဆားနနြင္း၊ ၾကက္သားမႈန္႕၊ ငရုတ္သီးစိမ္းမႈန္႕ု႕နဲ႕နယ္ပါ။
- ျပီးရင္ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ၾကက္သြန္နီကို ဆီသတ္ေပးပါ။
- ပံုမွန္ကေတာ့ ၾကက္သြန္နီ။ၾကက္သြန္ျဖဴကို ငရုတ္သီးမႈန္႕နဲ႕ ဆီသတ္ေလ့ရွိေပမယ့္ ကၽြန္မကေတာ့ ၾကက္သားမွာပဲနယ္ပါတယ္။
- ပတ္၀န္းက်င္ကို ငရုတ္သီးေၾကာ္ေညွာ္နံ႕သက္သာေအာင္ရယ္၊ ဆီအပူလြန္ျပီး ငရုတ္သီးတူးတဲ့ ေဘးက ကာကြယ္ျပီးသားျဖစ္ေအာင္ရယ္ပါ :d
- အဲ့ဒီအျပင္ၾကက္ရိုးကိုလည္း တအိုးျပဳတ္ထားပါေသးတယ္။ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲထဲက ၾကက္ရိုးကို အရမ္းၾကိဳက္လို႕ပါ.. အခ်ိဳအေနနဲ႕လည္း ၾကက္ရိုးျပဳတ္အရသာပါေပါင္းထည့္ေပးထားမို႕ ပိုအဆင္ေျပပါတယ္။
- ျပီးရင္ ဆီသတ္ထားထဲ့အိုးထဲကို ၾကက္သားနယ္ထားတာေတြကို ထည့္ျပီး ေရာေမႊေပးပါ။
- ၾကက္သား လံုးျပီးသြားျပီဆိုရင္ေတာ့ အုန္းႏို႕ပါ ထည့္ေမႊေပးပါ။ အုန္းႏို႕ကေတာ့ အၾကိဳက္နဲ႕လိုက္ျပိး လိုတိုးပိုေလ်ာ့ထည့္ေပးႏိုင္ပါတယ္။
- အုန္းႏို႕အစား ႏို႕စိမ္းလည္း ထည့္လို႕ရပါတယ္။
- ပဲမႈန္႔၁ဗူးကိုေရ ၇ဗူး (ေရအစိမ္း) ထည့္ျပီး ပဲမႈန္႔ေတြ ေပ်ာ္တဲ့အထိေဖ်ာ္ေပးပါ…အရည္က်ဲက်ဲျဖစ္တဲ့ထိ ေဖ်ာ္ေပးဖို႕ မေမ့ပါနဲ႕.
- ျပီးရင္ မီးဖိုေပၚမွာ မီးျပင္းျပင္းႏွင့္ပြက္လာသည္႕ အထိ က်ိဳပါ
-ပူလာရင္ ပဲရည္ပ်စ္လာမွာျဖစ္ပါတယ္.. က်ဲက်ဲၾကိဳက္ရင္ ေရေႏြးေရာေပးလိုက္ အဆင္ေျပပါတယ္ ( ဧည့္သည္လာရင္လည္း ေရေႏြးထည့္လိုရပါတယ္ .. :d )
- ပဲရည္ပြက္ပြက္ဆူလာရင္ေတာ့ မီးေလွ်ာ့ထားျပီး ခုနကျကက္သားဆီသတ္ထည့္ျပီး ဆူပြတ္လာသည့္အထိ ေမႊေပးပါ
- ၾကက္ရိုးျပဳတ္ေတြကိုလည္း ထည့္ေပးဖို႕ မေမ့ပါနဲ႕ဦး
- ငါးဖယ္၊ ငံုးဥ၊ ပဲျပား၊ ဘဲေသြး ဟင္းရည္အိုးထဲ ထည့္နိုင္ပါတယ္
- ဟင္းအိုးဆူလွ်င္ အုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲ က်က္ပါျပီ။
- ေရွာက္သီးစိတ္ေလးေတြရယ္၊ ၾကက္သြန္နီစိမ္းပါးပါးလွီးထားတာေတြရယ္နဲ႕ တြဲဖက္စားရင္ေတာ့ အင္မတန္အရသာရွိတဲ့ အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲေလးျဖစ္ျပီေပါ့။
- အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲေပၚကေန တင္ဖို႕ မုန္႕ၾကြပ္၀ါေလးေတြရယ္။ ဘူးသီးေၾကာ္၊ ပဲေၾကာ္၊ စသျဖင့္ ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာနဲ႕ တြဲဖက္စားသံုးႏိုင္ပါတယ္။

ခ်စ္သူမ်ားေန႕အတြက္ ကၽြန္မရဲ႕ ရင္ခုန္သံတပိုင္းတစ

ခ်စ္သူမ်ားေန႕အတြက္ကၽြန္မခ်စ္သူကို ဘာေပးရရင္ ေကာင္းမလဲလို႕ ကၽြန္မအေတြးေတြနယ္ခ်ဲ့ေနမိခဲ့တယ္။
ေတြးရတာလည္း အခက္သားလား။ ကၽြန္မခ်စ္သူက သူမ်ားေတြနဲ႕မတူ တမူထူးျခားတဲ့ အက်င့္တမ်ိဳးနဲ႕သူေလ။
ခ်စ္သူမ်ားေန႕ဆိုတာ အေရးၾကီးလို႕လား။ အဲ့ဒီေန႕တရက္ပဲ ခ်စ္ျပရမွာလားဆိုတဲ့ တမင္အရြဲ႕တိုက္တာ မဟုတ္ရင္ေတာင္ ကၽြန္မ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေနတာကို ၾကည့္မရပံု ေပၚပါတယ္။

ခပ္ရိုးရိုးေနတတ္ျပီးRomanticဆန္တဲ့ Surprise ဆိုတာမ်ိဳးကိုလည္း ဘယ္လိုမွ မလုပ္တတ္တဲ့ လူတေယာက္ေပါ့။ အမွတ္တရေန႕မွာ လက္ေဆာင္ေပးရင္ေတာင္ အသံုး၀င္မယ့္ပစၥည္းမ်ိဳး၊ ကၽြန္မတကယ္လိုအပ္ေနတဲ့ပစၥည္းမ်ိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မအတြက္ ရွိသင့္တယ္လို႕ထင္တဲ့ပစၥည္းမ်ိဳး ( ဥပမာ ေျပာရရင္ ေအးတဲ့အရပ္ေဒသမွာေနထိုင္ျပီး အတြင္းအပူအက်ီၤ၀တ္ရတာကို အသက္ရႈၾကပ္တယ္လို႕ထင္တတ္တဲ့ လူ႕ကန္႕လန္႕ ကၽြန္မအတြက္ အေႏြးအက်ီ၀ယ္လာေပးတာမ်ိဳးေပါ့ ။ကၽြန္မမွ တခါမွ မ၀တ္ဘဲ မၾကိဳက္တဲ့အရာေပမယ့္ ခနခနအေအးမိတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ လိုအပ္ေနတာ အမွန္။သူ၀ယ္ေပးေတာ့လည္း ၀တ္ရေတာ့တာေပါ့။ ကိုယ့္ဘာသာဆို ဘယ္လိုမွ၀တ္ျဖစ္မွာမဟုတ္တဲ့ ပစၥည္းေပမယ့္ သူ၀ယ္လာေတာ့ သံုးရတာေပ့ါေလ။ ) ကၽြန္မမၾကိဳက္တဲ့ပစၥည္းေပမယ့္ သူ၀ယ္ေပးလာတဲ့အခါ စူပုတ္စူပုတ္နဲ႕ သံုးရင္းနဲ႕ သံုးတတ္သြားေတာ့တာပါပဲ။ အမွတ္တရေန႕ေတြမွာလည္း ကၽြန္မက ႏွင္းဆီပန္းေလးျဖစ္ျဖစ္၊ အရုပ္ကေလးျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ဆီက ေမွ်ာ္လင့္ရင္ေတာင္ အသံုးမ၀င္ဘဲပိုက္ဆံျဖဳန္းရာေရာက္တယ္လို႕ အေတြးရွိတဲ့သူနဲ႕ကၽြန္မ ရန္ျဖစ္ရတာ ခနခနပါပဲ။

အဲ့ဒီလိုအေတြးေတြနဲ႕ ခံယူခ်က္ရွိတဲ့ ကၽြန္မခ်စ္သူအတြက္ ဘာေပးရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာ၊ တကယ္လည္း သံုးလို႕ရရမယ္။ သူ႕တေယာက္ထဲအတြက္ အမွတ္တရလည္း ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အၾကံနဲ႕ေပါ့။
သံုးရက္ေလာက္ အၾကံဥာဏ္ေတြေပါင္းစုံထုတ္ျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ အၾကံတခုရလာပါေတာ့တယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ သူ႕အတြက္အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ လုပ္ေပးမယ္ဆိုတာပါပဲ။
အၾကံရျပီးျပီးခ်င္း ကၽြန္မအားကိုးေနက် ဂူးဂယ္လိုက္ .. youtube ၾကည့္လိုက္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ေလး အလုပ္မ်ားခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ သူမ်ားေတြ စပယ္ရွယ္လုပ္ထားတဲ့ ဒီဇိုင္းေတြကိုေတာ့
ဘယ္လိုမွ မီေအာင္လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္တာေသခ်ာတဲ့ ခပ္တံုးတံုးကၽြန္မ ကိုယ္ပိုင္ပဲ လုပ္တတ္သလို လုပ္မယ္ေဟ့ဆိုျပီး စူပါကို သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ေဟာ .. စူပါေရာက္ပါျပီ။ ျမတ္စြာဘုရား .. ဂ်ပန္လိုေတြအသံုးအႏံႈးေတြနဲ႕ပဲ ေရးထားတဲ့ မုန္႕လုပ္တဲ့ ေကာင္တာကိုအေရာက္မွာေတာ့ ငိုခ်င္စိတ္ကိုေပါက္ပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္မစဥ္းစားေတြးထားခဲ့တာက ကြတ္ကီးလုပ္မယ္ေပါ့၊ ေခ်ာ့ကလက္လုပ္မယ္ေပါ့။ ခပ္တည္တည္နဲ႕ ေကာင္တာအေရာက္မွာ အမ်ိဳးအမည္စံုလွတဲ့ မုန္႕ဖုတ္အမယ္ေတြ ေတြ႕ရျပီး ကၽြန္မေခါင္းေတာက္ေအာင္ ရွာရပါေတာ့တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာတလုံးနဲ႕ ဘ၀တခုျဖစ္ေနတဲ့ကၽြန္မ ကြန္ပ်ဴတာအသံုးအႏံႈးကလြဲရင္ ဘာမွမသိတာအမွန္။ အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ ကၽြန္မထင္ရာျမင္ရာ ( ေသခ်ာေလာက္တာ ) ေရြးျပီး ေကာက္ထည့္လာခဲ့တာေပါ့။ ( ဘယ္ရမလဲ.. လံုး၀အရံႈးမေပး.. ဟိဟိ )

ကြတ္ကီးလုပ္တဲ့အမႈံ႕ဗူးကတဗူး၊ Baking Power က တဗူး၊ ေခ်ာ့ကလက္လုပ္တဲ့ေခ်ာ့ကလက္အစိမ္းျပားက တေတာင့္၊ ပံုလုပ္တဲ့ ခြက္ကေလးက ေလးခု၊ သၾကားအမႈန္႕ႏုႏုေလးေတြက တထုပ္၊ေခ်ာ့ကလက္အခဲေလးေတြ တထုပ္၊ အလွဆင္တဲ့ အေရာင္စံု သၾကားမုန္႕ေတြက ေလးထုပ္၊ ( အမေလး ထင္ရာျမင္ရာစြတ္၀ယ္တာ သံုးလိုက္ရတာက နည္းနည္းေလး .. ဟီးး ) ကိတ္မုန္႕အလွလုပ္နည္းစာအုပ္ေတြ႕လို႕ေကာက္ထည့္လာေသး ... ႏြားႏို႕ကတဗူး၊ မုန္႕လုပ္တဲ့ မာဂ်ရင္းက တဗူး၊ ၾကက္ဥကတကဒ္၊ ကြတ္ကီးလုပ္ျပီးရင္ မိုက္ကရိုေ၀့ဖ္ထဲထည့္ခါနီး ေအာက္ကခံတဲ့ စကၠဴက တလိပ္၊ စကၠဴေပၚမွာ မုန္႕မကပ္ေအာင္ျဖဴးတဲ့အမႈန္႕က တထုပ္။ မုန္႕ေဖ်ာ္ဖို႕အတြက္ ဖန္ပန္းကန္က တလုံး ( အၾကီးမရလို႕ အလတ္စား၀ယ္လိုက္တာ ေမႊမရလို႕ အိမ္မွာရွိတဲ့ဟာနဲ႕ပဲ သံုးလိုက္ရပါေရာလား .. ဟီးး) စံုလိုက္တဲ့ အမ်ိဳးအမည္ေတြ၊ စူပါထဲကအထြက္မွာေတာ့ ကၽြန္မလက္ႏွစ္ဖက္ကို အထုတ္ေတြအျပည့္ပါပဲ။

အိုေက . ဒါနဲ႕ ကၽြန္မအတြက္ ပစၥည္းေတြ စံုျပီေပါ့။ ကၽြန္မရဲ႕ ခ်စ္သူအတြက္ မုန္႕လုပ္ျခင္း လုပ္ငန္းၾကီး စတင္ပါျပီ။ ကၽြန္မအတြက္ ပထမဆံုးစလုပ္တဲ့မုန္႕ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကၽြန္မလိုပဲ ၾကံစည္ျပီးလုပ္ၾကည့္ရင္ေကာင္းမလား ဆိုတဲ့သူေတြအတြက္ တိုက္တြန္းရင္း ကၽြန္မရဲ႕ မဟာအၾကံအစည္ မုန္႕လုပ္နည္းၾကီးကို လိုက္လုပ္ၾကည့္ခ်င္ ၾကည့္ၾကေပါ့ေနာ္ :D ( မုန္႕လုပ္နည္းေတြရဲ႕ လမ္းအတိုင္း လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘဲအဆင္ေျပသလို လုပ္ထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စပယ္ရွယ္လစ္စ္ မမတို႕ ကိုကိုတို႕ ဦးဦးတို႕ ေဒၚေဒၚတို႕ ခြင့္လႊတ္ၾကပါကုန္။)

ပထမဦးဆံုး မုန္႕ေဖ်ာ္တဲ့ပန္းကန္ထဲကို ကြတ္ကီးမႈန္႕ေတြ ေဖာက္ထည့္ပါတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မာဂ်ရင္းကို ထမင္းစားဇြန္း ႏွစ္ဇြန္းစာေလာက္ လွီးထုတ္ျပီး ခြက္တခုထဲထည့္ မိုက္ခရိုေ၀့ဖ္ထဲမွာ ခပ္ေႏြးေႏြးေလး အပူေပးျပီး ေဖ်ာ္လိုက္ပါတယ္။
အဲ့ဒီကေနရလာတဲ့ မာဂ်ရင္းကို ကြတ္ကီးမႈန္႕ေတြထဲေလာင္းထည့္၊ ၾကက္ဥတလံုး ကိုေဖာက္ျပီး ေခါက္ထည့္၊ ႏြားႏို႕နည္းနည္းေလာင္းထည့္နဲ႕ ... ေခါက္တဲ့အတံေလးကိုယူျပီး ေခါက္ၾကည့္တဲ့အခါ နည္းနည္းက်ဲသြားပါေရာလား။ အဲ့ဒါနဲ႕ကမန္းကတန္း ကြတ္ကီးမႈန္႕ထပ္ထည့္ျပီး ေသခ်ာထပ္ေခါက္ၾကည့္ေတာ့ မုန္႕လုပ္လို႕ရတဲ့အေနေတာ္ေလးရပါျပီ။ ကြတ္ကီးပံုသြင္းတဲ့အသဲပံုေလးထဲနဲ႕ နယ္ထားတဲ့ကြတ္ကီးေတြေပၚမွာ ပံုလွီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသဲပံု ပံုလွလွေလးေတြရလာပါတယ္။ မိုက္ခရိုေ၀့ဖ္ထဲကေအာက္ခံျပားကိုယူ၊ အေပၚကေန ကြတ္ကီးေအာက္ခံစကၠဴေလးကိုခင္းျပီး မုန္႕မကပ္ေအာင္ျဖဴးတဲ့အမႈန္႕ကိုနည္းနည္းျဖဴး။ ကြတ္ကီးေလးေတြတင္လိုက္ပါတယ္။ မုန္႕လုပ္နည္းမွာ ၁၂မိနစ္လို႕ေရးထားေပမယ့္ တူးသြားမွာေၾကာက္တဲ့ကၽြန္မ ၈မိနစ္ပဲထားျပီး ကြတ္ကီးစဖုတ္ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္တဖက္မွာလည္း ေခ်ာ့ကလက္အစိမ္းေတာင့္ကို မုန္႕ဖုတ္ခြက္ထဲထည့္ျပီးမိုက္ခရိုေ၀့ဖ္ထဲခနထည့္ျပီးေမႊေပးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ပံုေဖာ္ဖို႕ ေခ်ာ့ကလက္အႏွစ္ေလးရလာပါျပီ။
၈မိနစ္ျပည့္လို႕ရလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အျပင္ကိုတေခါက္ထုတ္ျပီး ေခ်ာကလက္အႏွစ္နဲ႕ ကၽြန္မလိုခ်င္တဲ့စာသားေလးေတြရေအာင္ စုတ္တံေလးထဲထည့္ျပီး ပံုေဖာ္လိုက္ရာမွာေတာ့ ကၽြန္မလိုခ်င္တဲ့ပံုေလးေတြ ရလာပါေတာ့တယ္။ ( ကိုယ္တိုင္လုပ္တဲ့မုန္႕ကို ကိုယ္တိုင္သေဘာေတြက်ေနတာ ဘယ္သူရွိမလဲ .. ကၽြန္မေပါ့ :D )

ေနာက္တၾကိမ္ မိုက္ခရိုေ၀့ဖ္ထဲကို ႏွစ္မိနစ္ျပန္ထည့္အျပီးမွာေတာ့ အနံ႕အရသာနဲ႕ျပည့္စံုတဲ့ ဗယ္လင္တိုင္းကြတ္ကီးေလးေတြရျပီေပါ့ ....

အဆင့္ဆင့္လုပ္ေနတုန္းကစိတ္ထဲမယ္စိုးရိမ္စိတ္ရွိတာတေၾကာင္း၊ ကင္မရာကိုင္ဖို႕လက္ကမအားတာ တေၾကာင္းတို႕ေၾကာင့္ရလာတဲ့ကြတ္ကီးေလးေတြကိုပဲ ဓာတ္ပံုရိုက္ႏိုင္ပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္မရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ ခ်စ္သူမ်ားေန႕မွာ ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးႏိုင္ပါေစ ...

( သူ႕ကိုေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ရဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ခံစားခ်က္ကို ေနာက္တပို႕စ္မွာမွ တင္ေတာ့မယ္ေနာ္ )

ျပည္ၾကီးငါးသုပ္



လိုအပ္သည့္ အရာမ်ား ..

(၁) ျပည္ၾကီးငါးတေကာင္
(၂) ပဲၾကာဇံအနည္းငယ္
(၃) သခြားသီး သံုးပံုတပံု ( အလံုးေသး )
(၄) ငရုတ္သီးစိမ္းႏွစ္ေတာင့္ ( အၾကီး )
(၅) အသားမႈန္႕အနည္းငယ္
(၆)ဆားအနည္းငယ္
(၇)ပဲငံျပာရည္အၾကည္ တဇြန္း
(၈)ဆလပ္ရြက္ ႏွစ္ရြက္
(၉)ခရမ္းခ်ဥ္သီးတလံုး
(၁၀) သံပုရာသီး

ျပည္ၾကီးငါးတေကာင္ကို ေရစင္စင္ေဆးျပီး အကြင္းေလးေတြျဖစ္ေအာင္လွီးထားပါ။ အကြင္းအျဖစ္လွီးလို႕မရတဲ့ အျမီးပိုင္းကိုေတာ့ ဒီတိုင္းပဲ အပိုင္းလိုက္ထားပါ။ ျပည္ၾကီးငါးေတြ လွီးျပီးျပီိဆိုရင္ေတာ့ ဆားအနည္းငယ္နဲ႕ အသားမႈန္႕ အနည္းငယ္ ထည္ျပီး ျပဳတ္ေပးပါ။
ျပည္ၾကီးငါးကို အရမ္းႏူးအိေနေအာင္ျပဳတ္စရာမလိုဘဲ အေနေတာ္ေလးခပ္မာမာေလး အေနအထားမွာ ခ်ေပးပါ။ ႏူးအိမေနခင္အေနအထား ဟုတ္မဟုတ္ ခက္ရင္းေလးနဲ႕ ထိုးျပီး ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
ျပည္ၾကီးငါးရဲ႕ အျမီးပိုင္းေလးေတြကို ေသးေသးေလးျဖစ္ေအာင္ ႏုတ္ႏုတ္ေလးလွီးေပးပါ။ သခြားသီးကိုလည္း အ၀ိုင္းေလးေတြရေအာင္ ၆ ၀ိုင္း ၇၀ိုင္းေလာက္လွီးထားေပးပါ။ က်န္တဲ့သခြားသီးကိုေတာ့ အေသးေလးေတြျဖစ္ေအာင္ လွီးထားေပးလို႕ရပါတယ္။
ုငရုတ္သီးစိမ္း ( ဒီမွာေတာ့ ငရုတ္သီးအနီပဲ၀ယ္လို႕ရလိုက္တာမို႕ အနီေလးနဲ႕ သုပ္လိုက္ပါတယ္ ) ကို အနီတေတာင့္ အစိမ္းတေတာင့္ထည့္ႏိုင္ရင္ ပိုလွပါတယ္။ ငရုတ္သီးစိမ္းရဲ႕ အစပ္ပမာဏေပၚမူတည္ျပီး လိုတိုးပိုေလ်ာ့ ထည့္ေပးပါ။
ခရမ္းခ်ဥ္သီးကိုလည္း ပါးပါးေလးလွီးထားေပးပါ။ ျပည္ၾကီးငါး၊ သခြားသီး အစရွိတာေတြကို လွီးေနတုန္းမွာပဲ ေရေႏြးပူပူတအိုးတည္ထားေပးပါ။ ေရေႏြးဆူလာတာနဲဲ ပဲၾကာဇံကို ထည့္ျပီး ျပဳတ္ေပးပါ။
ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ ေရေႏြးထဲထည့္ျပဳတ္ျပီးတာနဲ႕ ေရအားလံုးကိုသြန္ခ်ျပီး ေရေအးေအးေလးနဲ႕ ေဆးလိုက္ပါ။
ေရခဲေရနဲ႕ေဆးလည္းရပါတယ္။ အားလံုးျပင္ဆင္ျပီးတာနဲ႕ ဇလံုတခုထဲမွာ လွီးထားတဲ့ ျပည္ၾကီးငါးေတြရယ္။ ပဲၾကာဇံေတြရယ္။သခြားသီးအေသးေလးလွီးထားတာေတြရယ္၊ငရုတ္သီးစိမ္းရယ္၊ခရမ္းခ်ဥ္သီးလွီးထားျပီးသားေတြရယ္၊ ပဲငံျပာရည္အၾကည္တဇြန္းရယ္၊ ဆားအနည္းငယ္ရယ္ အသားမႈန္႕အနည္းငယ္ရယ္ကို ေရာျပီး သံပုရာသီးတျခမ္းကို ညွစ္ထည့္ျပီး နယ္ေပးပါ။ အရမ္းၾကီးနယ္စရာမလိုဘဲ ခပ္ဖြဖြေလးနယ္ေပးရံုနဲ႕ရပါျပီ။
ပန္းကန္ျပားတခ်ပ္မွာ ဆလပ္ရြက္ႏွစ္ရြက္ကိုလွေအာင္ တင္ျပီး အဲ့ဒီအေပၚမွာ နယ္ထားတဲ့ျပည္ၾကီးငါးသုပ္ကိုထည့္ ၊ ျပည္ၾကီးငါးသုပ္ထဲက ျပည္ၾကီးငါးအကြင္းေလးေတြကို အေပၚမွာတင္၊ ပန္းကန္ေဘးပတ္လည္မွာ က်န္ေနတဲ့ သခြားသီးလွီးထားတဲ့အ၀ိုင္းေလးေတြကိုတင္ေပးရင္ရပါျပီ။ လြယ္လည္းလြယ္ကူ ၊ ျမန္လည္းျမန္ဆန္တဲ့ အသုပ္ဟင္းလ်ာတမ်ိဳးပါ။

အိေခးဘန ( မိုရိဘန )

ဒီေန႕အတြက္ေတာ့ ဂ်ပန္ရိုးရာ ပန္းအလွျပင္နည္းျဖစ္တဲ့ အိေခးဘနလို႕ လူအမ်ားသိၾကတဲ့
ပန္းထိုးနည္းေတြ မ်ားစြာရွိတဲ့အထဲက မိုရိဘန လို႕ေခၚတဲ့ ပန္းအလွျပင္နည္းေလးနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးပါ့မယ္ ။



ဒီအေပၚပံုေလးကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အေျခခံအက်ဆံုးပံုေလးပါပဲ ... ကိုယ္ကတကယ္လို႕ ခြက္သံုးမယ္ဆိုရင္လည္း ခြက္ထဲမွာ ေဖာ့ခံေပးပါ .. ပန္းထိုးေနၾကဆိုရင္ေတာ့ ေဖာ့ထံုးေလးေတြ အလြယ္တကူ ေဆာင္ထားသင့္ပါတယ္ ..
အေပၚပံုကေတာ့ ပန္းထိုးတဲ့အခါအမီျပဳလို႕ရေအာင္ စိုက္တဲ့ ပန္းစိုက္တံေလးေတြပါ ..
အဆင္ေျပရာ ၀ါးသို႕မဟုတ္ .. ပလတ္စတစ္ကိုသံုးလို႕ရပါတယ္ ...




အလည္တည့္တည့္မွာစိုက္ထားတဲ့တိုင္ရဲ႕ သံုးပံုႏွစ္ပုံေလာက္ရွိတဲ့ ေနာက္ထပ္ တိုင္တတိုင္ကို ထပ္ယူေပးပါ ..
ဘက္ဘက္ကို အလွဆင္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဘယ္ဘက္ကို ယူပါ ..
ညာဘက္ကေလးကို ဆႏၵရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ညာဘက္ကေလးမွ အဆင္ေျပပါမယ္ ..
အိမ္ေတြမွာ ကိုယ္ထားမယ့္ ေနရာအလိုက္ အဆင္ေျပသလိုညွိေပးလို႕ရပါတယ္ ..




ဒါမွ တျခမ္းေစာင္းေလးထက္ ပန္းအံုေလးမ်ိဳးပဲ လိုခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒုတိယစိုက္လိုက္တဲ့ တိုင္ေလးရဲ႕ သံုးပံဳႏွစ္ပံဳေလာက္ရွိတဲ့ တိုင္ေလးတခု ထပ္ယူျပီး ပံုမွာျပထားတဲ့အတိုင္း စိုက္ေပးပါေနာ္ ..



သတိျပဳရမွာက ပန္းအစစ္ကို ထည့္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ယူထားတဲ့တိုင္ထဲက အတိုဆံုးတိုင္ဘက္မွာ အခုလို အရွည္ပန္းပြင့္ကို ထားရမွာျဖစ္ပါတယ္ .. ဘယ္ညာႏွစ္ဘက္ကို ေသခ်ာေလ့လာၾကည့္ရင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္ ..




ဒီပံုေလးကေတာ့ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာဆုိရင္ အလြယ္တကူ ရႏိုင္တဲ့ ပိန္းပန္းနဲ႕ .. ဒန္းစီးေလဒီလို႕ အမ်ားေခၚၾကတဲ့ ပန္းေလးနဲ႕ .. ရြက္လွနဲ႕ကို ေရာထိုးထားတာပါ ....



ထိုးနည္းမခက္ပါဖူး ..... အကုန္အက်လည္းမမ်ားတဲ့ ပန္းအိုးေလးလို႕ ထင္ပါတယ္ ...
ဒီပန္းတမ်ိဳးထဲမဟုတ္ဘဲ တျခားအမ်ိဳးအစားေလးေတြ လည္း စမ္းသပ္ၾကည့္ဖို႕ အၾ႕ကံေပးပါ့မယ္ ...

ကေလးဘ၀ အမွတ္တရ ( ၁ )

ပထမဦးဆံုး စခ်က္ဖူးတဲ့ ဟင္းေလးတခြက္၊ မွတ္မိပါေသးရဲ႕။
အပူေလာင္မွာစိုးလို႕ ေမေမက မီးဖိုထဲေတာင္ မ၀င္ခိုင္းေပမယ့္ တစကၠန္႕ေတာင္ အညိမ္မေနႏိုင္တဲ့အက်င့္ေလးနဲ႕ ကိုယ္။
သံုးတန္းႏွစ္မွာ ဟင္းစခ်က္ဖူးပါတယ္။ ေမေမခ်က္ရင္ ေဘးကေန လိုက္စပ္စုျပီး မွတ္ထားတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးကရွိေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ေတာ့ အဟုတ္ေပါ့။
ပထမဦးဆံုး စခ်က္ျဖစ္တာ မွတ္မွတ္ရရ ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ဟင္း။
ဘဲဥကိုျပဳတ္တယ္။ အခြံခြာတယ္။ ဘဲဥျပဳတ္ထားတုန္းမွာ မန္က်ည္းသီးစိမ္းတယ္။ ငရုတ္သီး ၾကက္သြန္ေထာင္းတယ္။
ေနာက္ပုဇြန္ေျခာက္ေထာင္းတယ္။ ( အေနာ္တို႕အိမ္မွာက ပုဇြန္ေျခာက္ေထာင္းျပီး ထည့္ခ်က္ေလ့ရွိတယ္။ ေထာင္းျပီးသား ပုဇြန္ေျခာက္တ၀က္၊ အေကာင္လိုက္တ၀က္ေပါ့ ) အဲ့လိုမ်ိဳး ဟုတ္တိပတ္တိနဲ႕ ျပင္ဆင္ေနေတာ့ ေမေမကလည္း ျပံဳးျပံဳးျပံဳးျပံဳးနဲ႕ေပါ့။
အဲ့ဒါနဲ႕ ဆီသတ္ မန္က်ည္းသီးႏွစ္ေလးထည့္၊ ငံျပာရည္ေလးထည့္၊ အခ်ိဳမႈန္႕ေလးထည့္၊ ကိုယ့္ဟာနဲ႕ကိုယ္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာ။
ေနာက္ ေမေမတို႕ အိမ္ေရွ႕ကေနေစာင့္ေနာ္၊ ဟင္းနံ႕နံမယ္ေပါ့ .. အဟိ။
အဲ့ဒါနဲ႕ ေမေမတို႕က အိမ္ေရွ႕ခန္းကေန ေစာင့္တာေပါ့ေနာ္။
၁၅ မိနစ္နဲ႕လည္း သူ႕သမီး အိမ္ေရွ႕မထြက္။ မိနစ္ ၂၀ နဲ႕လည္း ေပၚမလာ။ နာရီ၀က္နဲ႕လည္း အသံမၾကားနဲ႕ စိတ္ပူျပီး ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ျပန္၀င္လာပါေလေရာ။
အဲ့က်မွ မီးေလး ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႕လည္း ေမးေရာ ... ဘဲဥခ်ဥ္ဟင္း ေရမခန္းေသးလို႕ ထိုင္ေစာင့္ေနတာတဲ့ေလ ။
ဟီးးး ... ေတာ္ခ်က္။
ဘဲဥခ်ဥ္ဟင္းကို ေရတဖလားထည့္ျပီး ေရမခန္းမခ်င္းထိုင္ေစာင့္တာ နာကြ .. ဟိ . ဟိ

အမွတ္တရ ဆရာမ

ငယ္ငယ္ေလးထဲက မိဘနဲ႕မျခား ေကာင္းခဲ့တဲ့ ဆရာဆရာမေတြနဲ႕ ေတြ႕ခဲ့ဖူးသလို မွတ္မွတ္ရရ စိတ္ထဲမွာ က်န္ေနခဲ့တဲ့ ( အဲ့တုန္းကေတာ့ ဆိုးတယ္လို႕ သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ ) ဆရာမတေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အထက္တန္းေက်ာင္းတူ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒီက်ဴးပစ္မွာ ရွိရင္ေတာ့ အဲ့ဒီဆရာမကို သိၾကမွာပါ။
ဆရာမက အပ်ိဳၾကီး၊ အရမ္းအရိုက္ၾကမ္းတာ၊ အရမ္းပါးစပ္ၾကမ္းတာကို သိပ္ဂုဏ္ယူတဲ့ဆရာမ၊ ဆံပင္ကို အျမင့္ၾကီး ေခါက္တင္ထားျပီးေတာ့ ၾကိမ္လံုးၾကီးတရႊမ္းရႊမ္းနဲ႕ေပါ့။

ကိုယ္ကလည္း ေက်ာင္းမွာ Top Ten စာရင္း၀င္၊ ဆရာဆရာမေတြက စာေတာ္လို႕သာ ခ်စ္ၾကတာ။ သိပ္အပိုးက်ိဳးလွတဲ့ ေက်ာင္းသားတေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ မွန္တယ္ထင္ရင္ ကန္႕လန္႕တိုက္တတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ိဳး။
ေက်ာင္းကဆရာ၊ဆရာမဆီမွာ က်ဴရွင္တက္မွ အမွတ္ေပးမယ္လို႕ ၾကားတာနဲ႕ လံုး၀အဲ့ဒီက်ဴရွင္သြားမတက္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲ အသင္ျပေကာင္းေနပါေစ။ မတက္ဘူးဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ိဳး။
အဲ့ဒီတုန္းကေတာ့ ဆရာ၊ဆရာမေတြမွာလည္း စား၀တ္ေနေရးေၾကာင့္ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးလံုး၀မေတြးတတ္ခဲ့တာအမွန္။
ဆရာမက စာအသင္အျပသိပ္ေတာ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာလည္း သူသင္ေပးရင္ အရမ္းကိုရွင္းလင္းသြားတာပါ။
သမိုင္းသင္တဲ့ဆရာမ၊ သမိုင္းဖတ္စာအုပ္ကို မကိုင္ဘဲနဲ႕ကို သင္ႏိုင္တဲ့ဆရာမပါ။ ျပင္ပဗဟုသုတေတြပါ ရွင္းေပးျပီး သင္တဲ့ ဆရာမ။
ကိုးတန္း၊ဆယ္တန္းႏွစ္ႏွစ္ ဆရာမနဲ႕သင္ခဲ့ရတယ္။ ကိုးတန္းႏွစ္တုန္းကေတာ့ ဘာျပႆနာမွ မရွိခဲ့။ အျပင္က်ဴရွင္မတတ္တဲ့ ကၽြန္မ ဆရာမသင္တဲ့သင္ခန္းစာနဲ႕တင္ ကြက္တိေပါ့။

ျပႆနာက ဆယ္တန္းႏွစ္မွာ စတာ။ ဆရာမက စာေတာ္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး သူ႕ဆီကို က်ဴရွင္သြားၾကေပမယ့္ မလာတဲ့ ကၽြန္မကို နည္းနည္းစိုးရိမ္တာပဲလား၊ မ်က္စိေနာက္တာပဲလားေတာ့ မသိ။ တျခားေက်ာင္းသားတေယာက္ကေန တစ္ဆင့္ ေလသံစလာပါတယ္။ ေႏြရာသီမွာကထဲက ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားျပီးျဖစ္တဲ့ကၽြန္မ၊ ထပ္ဆင့္ေျပာရရင္ေတာ့ မိသားစု စီးပြားေရးအေျခအေန အေျပာင္းအလဲမွာ ကၽြန္မ နစ္ျမဳပ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ကၽြန္မကို ခ်စ္ခင္ၾကတ့ဲ ဆရာ၊ဆရာမေတြက ကၽြန္မအိမ္မွာ က်ဴရွင္၀ိုင္းလုပ္ရင္းနဲ႕ ကၽြန္မတေယာက္စာကေတာ့ တျပားမွမေပးရတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ ေပးႏိုင္တဲ့အင္အားလည္း မရွိခဲ့တာအမွန္။

ဒါေပမယ့္ ဆရာမရဲ႕ အျမင္မွာေတာ့ အိမ္မွာဘာသာစံု၀ိုင္းေတြလုပ္ေနျပီး သူ႕ဆီမလာဘူးဆိုတဲ့ အျမင္လည္း ရွိခဲ့မွာေပါ့။
ကၽြန္မတေယာက္ထဲမဟုတ္ဘဲ အျခားေက်ာင္းသားေတြမွာလည္း အဲ့ဒီဆရာမက်ဴရွင္ကိုမသြားတဲ့သူေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္မနဲ႕ တြဲတဲ့သူငယ္ခ်င္းတအုပ္စုလံုး။ ဘယ္သူမွ မသြားၾကဘူး။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႕ အုပ္စုက ေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္အုပ္စု။
တမိနစ္ေလာက္ အညိမ္ေနရရင္ေတာင္ လူတိုင္းက ထူးဆန္းေနမယ့္ အုပ္စုမ်ိဳး၊ အဲ့ဒီေလာက္ကၽြန္မတို႕ အေဆာ့သန္ခဲ့တာ။
ဒါနဲ႕ ဆက္ေျပာရရင္ ပထမဆံုး လပတ္စာေမးပြဲမွာ ကၽြန္မ သမိုင္းဘာသာ က်တယ္။ ကၽြန္မတို႕ႏွစ္က ၉ဘာသာကို ၅ဘာသာနဲ႕ေျဖရတဲ့ႏွစ္။ ၀ိဇၹာတြဲ ( ပထ၀ီ၊သမိုင္း၊ေဘာဂ ) ဆိုျပီး ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္။ ဒါေပမယ့္ လပတ္စာေမးပြဲေတြမွာေတာ့ တဘာသာခ်င္း အမွတ္ထုတ္ေပးပါတယ္။
ဆရာမက စာေမးပြဲက်တဲ့သူေတြကို ရိုက္ေလ့ရွိတာ ဟိုးပေ၀သဏီထဲကမို႕ ကၽြန္မတို႕ မထူးဆန္းေပမယ့္ စာေမးပြဲက်တဲ့စာရင္းထဲမွာ ကၽြန္မပါလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အရမ္းကို ထူးဆန္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မတအားလည္း ရွက္သြားခဲ့တယ္။ အဆင့္တစ္ကေန ႏွစ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ ကမာၻပ်က္မယ့္အတိုင္း ေသာင္းက်န္းတတ္တဲ့ကၽြန္မအတြက္ ဒဏ္ရာ ေတာ္ေတာ္ျပင္းတာ။ ကၽြန္မ ၀ုန္းခနဲထရပ္လုိက္ျပီး ဆရာမ ဘာအတြက္ သမီးကို စာေမးပြဲခ်တာလဲလို႕ ထေမးတဲ့အခ်ိန္မွာ တခန္းလံုးကေတာ့ တိတ္ဆိတ္လို႕ေပါ့။ နင္ ဘယ္ကစာေတြနဲ႕ ေျဖမွန္းမသိဘဲ လိုအပ္တဲ့အခ်က္အလက္ေတြ မပါလို႕ တမွတ္မွ မေပးတာတဲ့။ ကၽြန္မစိတ္ထဲမယ္ ၀ုန္းခနဲျဖစ္သြားတယ္။ တမင္လုပ္ျပီဆိုတာ သိလိုက္တဲ့ ကၽြန္မ ( အခုမွ ျပန္စဥ္းစားမိရင္ ကိုယ္ေတာ္ေတာ္ဆိုးခဲ့တာပဲ )။ ရိုက္ပါဆိုျပီး အတန္းေရွ႕ထြက္ျပီး အျပံဳးမပ်က္အရိုက္ခံခဲ့တယ္။

ကၽြန္မစိတ္နဲ႕ ကၽြန္မအေၾကာင္းကို သိထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကေတာ့ တအံ့တၾသေပါ့။ ပထမလပတ္မွာ ဒီလိုျဖစ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္မဒုတိယလပတ္ကို ထပ္ေစာင့္တယ္။ တူညီတဲ့ရလဒ္ပဲ။ ကၽြန္မအတြက္ေသခ်ာသြားျပီေလ။ ေသေသခ်ာခ်ာေျဖထားပါရက္နဲ႕ ကၽြန္မစာေမးပြဲက်တယ္။ ရတဲ့အမွတ္ကလည္း သုည တဲ့။ တမွတ္မွကို ကၽြန္မကို မေပးတာ။ ကၽြန္မ ဒုတိယလပတ္မွာေတာ့ မ်က္ႏွာေၾကာတင္းျပီ။ နင္ အေၾကာတင္းတယ္။ မ်က္ႏွာေၾကာကို ျပင္စမ္းဆိုျပီး ကၽြန္မကို လက္သီးၾကီးဆုပ္၊ မ်က္လံုးၾကီးျပဴးပီး ၾကည့္ေနတာ။ ကၽြန္မလည္း တစက္မွ မ်က္ႏွာေၾကာမေလ်ာ့ဘူး။ ဆရာမ မ်က္ႏွာကိုလည္း မၾကည့္ခဲ့ဘူး။ ကၽြန္မဘ၀တေလွ်ာက္မွာ ပထမဆံုးနဲ႕ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ အရိုက္ခံခဲ့ရဖူးတာ အဲ့ဒီဆရာမေၾကာင့္ပါပဲ။ မိသားစုမွာလည္း တခါမွ ကၽြန္မအရိုက္မခံခဲ့ရဖူးဘူး။

ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္မ တတိယလပတ္ေျဖတဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ကၽြန္မညဥ္ဆိုးေတြ စေတာ့တာပါပဲ။ သမိုင္းဘာသာေျဖတဲ့ေန႕မွာ တလံုးမွ ကၽြန္မ မေရးခဲ့ဘူး။ ဒီတိုင္း ဗလာစာရြက္အတိုင္းပဲ ကၽြန္မျပန္အပ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတမင္လုပ္ျပီဆိုတာ သိတဲ့ ဆရာမ ေဒါသဆိုတာေလ တခန္းလံုး အပ္က်သံေတာင္ ၾကားရမေလာက္ ညိမ္ေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္မကို နင္ဘာအခ်ိဳးခ်ိဳးသလဲတဲ့ တခြန္းပဲ ေမးတယ္။ ကၽြန္မ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ေျဖလည္း သုည ၊ မေျဖလည္း သုည၊ ေျဖရတာ မင္ကုန္တယ္၊ လက္ေညာင္းလို႕ပါ ဆရာမ ဆိုျပီး ကၽြန္မေျဖသံ အဆံုးမွာ ဆရာမရဲ႕ေဒါသက အထြတ္အထိပ္ေရာက္သြားျပီး ၾကိမ္လံုးကို လႊဲထည့္လိုက္တာ ကၽြန္မေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသျပီမွတ္တာ။ လံုး၀မရိုက္ပါဘူး၊ နံရံကို လဲႊရိုက္ျပီးထြက္သြားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒိတုန္းကေတာ့ ငါ မမွားဖူးဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ႕ မာနေတြ တခြဲသားနဲ႕ ကၽြန္မေပါ့။ ကၽြန္မဘက္က မွားခဲ့တာဆိုလို႕ ဆရာမကို မထီမဲ့ျမင္ျပဳခဲ့မိတဲ့အမွားပဲ ရွိတယ္ ဆိုေပမယ့္ ကၽြန္မ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ၀ိဇၹာတြဲ ဂုဏ္ထူးမပါခဲ့ပါဘူး။ အဲ့ဒီအတြက္ ကၽြန္မျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆရာ၀န္လည္း မျဖစ္ခဲ့ဘူး။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မဘ၀မွာ ဆရာကို ေစာ္ကားဖူးသလို ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ကၽြန္မျပန္ရလိုက္တာပဲလို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေနာင္တရမိခဲ့တယ္။ ကၽြန္မ အင္ဂ်င္နီယာတေယာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေနာက္မွာ ဆရာမကို ျပန္သြားကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာမကို မွားခဲ့တာ ခြင့္လႊတ္ေပးပါဆိုျပီး ေက်ာင္းသားေတြေရွ႕မွာပဲ ကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္။ မွန္သည္ျဖစ္ေစ မွားသည္ျဖစ္ေစ ဆရာဆိုတာ ဆရာပါပဲ။

ဆရာေတြမွာလည္း သူ႕အေၾကာင္းနဲ႕ သူရွိမွာပါ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ဘက္က မေစာ္ကားမိတာဟာ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ ေကာင္းဖို႕ပါပဲ လို႕ ေတြးေနမိပါတယ္။ ကၽြန္မဘ၀မွာ မွားခဲ့ဖူးတဲ့ အေၾကာင္းအရာတခုနဲ႕အတြက္ တသက္လံုး ေနာင္တဆိုတာ ရွိေနခဲ့ရတာပါပဲ။ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာ အားလံုးကို အမွားရွိခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါလို႕ အျမဲတမ္း ကန္ေတာ့ရင္း ေတာင္းပန္လွ်က္ပါ။

ႏြယ္ပင္ေလးနဲ႕ကၽြန္မ(၂)

ႏြယ္ပင္ေလးေရ ..

ရွင္ကၽြန္မကို တစ္ရစ္ထက္တစ္ရစ္ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႕လာခဲ့တာ . လႈပ္မရေအာင္ နစ္ျမဳပ္ေစခဲ့တာ .. ရွင့္သံေယာဇဥ္ေတြတဲ့လား။
တခါတေလမွာ မြန္းၾကပ္မႈေတြအျပည့္နဲ႕ ကၽြန္မသက္ျပင္းခ်လိုက္မိတဲ့အခါတိုင္း ရွင္ဘာလို႕ မႏွစ္ျမိဳ႕ခဲ့တာလဲ။
အေတြးေမာေတြနဲ႕ ကၽြန္မ သက္ျပင္းခ်မိလာတတ္တာ ကၽြန္မရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြေတာင္ သတိထားမိတဲ့အထိပါပဲ။
ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အေတြးေတြၾကားထဲကမွ သံေယာဇဥ္ေတြ အထပ္ထပ္ဖြဲ႕လို႕ အခုဆို ကၽြန္မတို႕ တူညီတဲ့ အိပ္မက္တခုကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ လက္တြဲေတြျမဲခဲ့ၾကျပီေနာ္။
ကၽြန္မသိပ္ႏွစ္သက္တဲ့ အျပဳအမူေလးေတြ ရွင့္မွာ အျပည့္ရွိသလို ရွင္ႏွစ္သက္တဲ့ အျပဳအမူေလးတခုကို ကၽြန္မဆီမွာ ရွင္ျမင္လိုက္တိုင္း ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ျပံဳးတတ္တာ ကၽြန္မမသိဘဲ ေနပါ့မလား။
ရွင္နဲ႕ကၽြန္မ ဘယ္အရာမွ မတူဘူးလို႕ ထင္ခဲ့မိတဲ့ ကၽြန္မ .. ကၽြန္မတင္ မဟုတ္ပါဘူးေလ. ရွင္လည္း ဒီလိုပဲ ယူဆခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ တကယ့္တကယ္ သံေယာဇဥ္ေတြ ရစ္ပတ္ေႏွာင္တြယ္ရင္း တေယာက္အေၾကာင္းတေယာက္ပိုသိလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရွင္နဲ႕ကၽြန္မ တူညီတဲ့ စရိုက္ေတြ အမ်ားၾကီးပဲဆိုတာ တစ္စထက္တစ္စ ပိုသိလာရတယ္ေနာ္။
စာေပခ်စ္တတ္တာ၊ ခရီးသြားရတာ ႏွစ္သက္တာ၊ စကားႏိုင္လုတတ္တာ၊ သီခ်င္းေတြ ခ်စ္တတ္တာ၊ အစားအေသာက္ မေရြးတတ္တာ၊ အေၾကာင္းအရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွင္နဲ႕ကၽြန္မ ထပ္တူက်ေနခဲ့တယ္။
စကားႏိုင္လုတိုင္းလည္း အရႈံးမေပးဘဲ စကားျပိဳင္ေျပာၾကရင္း အခ်ိန္ေတြကုန္မွန္းမသိ ကုန္ဆံုးေစခဲ့တယ္။
တခုအံ့ၾသဖို႕ေကာင္းတာက ရွင္နဲ႕ကၽြန္မ စကားႏိုင္လုတိုင္း ရန္ျဖစ္ဖို႕ ဘက္ကို ဦးတည္မေနခဲ့တာပဲ။
တေယာက္နဲ႕တေယာက္ အႏိုင္မခံ အရႈံးမေပးဘဲ စကားႏိုင္လုၾကရင္း ကၽြန္မက ခပ္တည္တည္လုပ္ျပီး စိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ရင္ေတာ့ ကၽြန္မဆံပင္ေတြဆြဲဖြျပီး လူဆိုးမေလးလို႕ ပညတ္ရင္းနဲ႕ အေလ်ာ့ေပးတတ္တာလည္း ရွင္ပါပဲ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ႏြယ္ပင္ေလးရယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ ႏြယ္ပင္ေလးလို႕ ရွင့္ကို ပညတ္လိုက္တုန္းက ရွင္တအံ့တၾသနဲ႕ ျပံဳးစိစိ ျဖစ္ေနခဲ့ျပန္ေပါ့။ ပတ္၀န္းက်င္တခုလံုးက အံ့ၾသရေလာက္ေအာင္ ရွင့္အၾကင္နာ ယုယမႈေတြနဲ႕ ကၽြန္မကို ရစ္ပတ္ေႏွာင္ဖြဲ႕ခဲ့သလို ကၽြန္မရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခိုင္ျမဲခဲ့တာလည္း ရွင့္ရဲ႕ သစၥာတရားေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕။
မိသားစုအေပၚ စိတ္ပူတတ္တဲ့ကၽြန္မအတြက္ ရွင့္ရဲ႕ တခြန္းထဲေသာ ကတိစကားက အားအင္ေတြ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။
ေမေမတေယာက္ထဲအတြက္ ဘ၀ကို ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မအတြက္ ေလးနက္တဲ့ ေမတၱာတရားေတြေပးခဲ့တဲ့ရွင့္ကို ေမေမျမင္ရင္လည္း သေဘာက်မယ္ ထင္ပါရဲ႕ ႏြယ္ပင္ေလးေရ။

ကၽြန္မရဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြကို ခိုင္မာခြင့္ေပးပါ ..
ကၽြန္မရဲ႕ ခံစားမႈေတြကို ပိုမိုေလးနက္ခြင့္ေပးပါ ..
ကၽြန္မရဲ႕ အားကိုးမႈေတြကို ပိုမိုတည္ေဆာက္ခြင့္ေပးပါ ..

ႏြယ္ပင္ေလးေရ ... အစစအရာရာအတြက္ ေက်းဇူးပါ။