သၾကၤန္အလြမ္း

သၾကၤန္ေတာင္ ေရာက္လာျပန္ျပီ .. ေမြးရပ္ကေန ထြက္လာခ်ိန္ကစလို႕ သၾကၤန္ဆိုတာကို ခြဲခြာလာရတဲ့ ကၽြန္မ .. ေရာက္ေနတဲ့အရပ္ေဒသကလည္း သၾကၤန္ဆိုတာ မရွိတဲ့ ေဒသ ...
သၾကၤန္ပြဲေတာ္ဆိုလို႕ သြားၾကည့္မိေသး .. အေျပးအလႊား .. ဘာဆိုဘာမွ သၾကၤန္အနံ႕အသက္မရွိတဲ့ ေနရာျဖစ္ေနတာမို႕ .. ေတာ္ပါျပီဆိုတဲ့ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ..

ငယ္ငယ္ေလးထဲက သၾကၤန္မွာ ေရပက္ခံထြက္ဖို႕ ေ၀းစြ .. မ႑ပ္ထိုင္ဖို႕ ေ၀းစြ .. ေရကစားခ်င္ရင္ အိမ္ေရွ႕ထြက္ေဆာ့လို႕ ခြင့္ရခဲ့ျပန္ေတာ့လည္း အရြယ္ေလးေရာက္ခ်ိန္ကစလို႕ ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ ၈ထပ္တိုက္က ကၽြန္မ .. ဘယ္နားမွာ ေရပက္ခဲ့ရပါလိမ့္မလဲ ... ဒါေပမယ့္ သၾကၤန္ဆိုတဲ့ အနံ႕အသက္ေလးရလာတာနဲ႕ ရင္ထဲမွာ လွပ္လွပ္လွပ္လွပ္ နဲ႕ ခံစားရင္း ၾကည္ႏူးတတ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မ ...
သၾကၤန္နားနီးတိုင္း သၾကၤန္အက ကခ်င္လို႕ .. ယိမ္းထဲပါခ်င္လို႕ .. သီခ်င္းသြားဆိုခ်င္လို႕ .. ေရပက္ခံထြက္ခ်င္လို႕ .. မ႑ပ္ထိုင္ခ်င္လို႕ .. အို ...... ေခါင္းစဥ္ေပါင္းမ်ိဳးစံု တပ္ျပီးေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ ကၽြန္မ ... တခါမွလည္း အခြင့္မရခဲ့သလို ... ႏွစ္တိုင္း မုန္႕လုပ္ျပီး အိမ္ေတြ ေလွ်ာက္ေ၀တာနဲ႕ဲ ပဲ အဆံုးသတ္ရေလ့ရွိျပန္တာပါပဲ ..

အိမ္ထဲမွာပဲ ေနရင္း မုန္႕လုပ္လို႕ လိုက္ေ၀ရင္း သၾကၤန္သီခ်င္းေတြဖြင့္လို႕ ေပ်ာ္ေနတတ္ခဲ့တာေလးေတြ လြမ္းတယ္ ... သၾကၤန္နဲ႕ တူတာဆိုလို႕ ကၽြန္မရဲ႕ အဖြားကို သၾကၤန္မ႑ပ္မွာ ယိမ္းေတြကို ဆုေပးတဲ့ အကဲျဖတ္အဖြဲ႕ထဲ ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္နဲ႕ လာေခၚသြားလို႕ ကၽြန္မပါလိုက္သြားရင္း ေဖ်ာ္ေျဖေရးအေနနဲ႕ ပန္းကံုးေလးေကာက္စြဲလို႕ ကခဲ့ဖူးတာလည္း သတိရပါရဲ႕ ...........
ေနာက္ေတာ့ သၾကၤန္ယိမ္းေတြ မ႑ပ္ေတြ အလွျပကားေတြလည္း မရွိေတာ့ျပန္တာမို႕ ကၽြန္မရဲ႕ အျပင္ထြက္ခြင့္ေလး ဆံုးရႈံးရျပန္တာေပါ့ေလ ... ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္မ သၾကၤန္ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ ..

အားလံုးရဲ႕ အေပ်ာ္ေတြ ၾကည္ႏူးမႈေတြ .. အေတြ႕အၾကံဳေတြကို မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ နားေထာင္ရင္း ေနာက္ႏွစ္ဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္ေအာင္ ကစားမယ္ .. သြားမယ္နဲ႕ .. တစ္ႏွစ္မွ မျဖစ္ေျမာက္ခဲ့လည္း ကၽြန္မ သၾကၤန္ကို ခ်စ္တယ္ ... အိမ္နားမွာ ထိန္ေနေအာင္ ပြင့္တဲ့ ပိေတာက္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ ပိေတာက္ပန္းသြားခူးျပီး ဘုရားကပ္ရတဲ့ အရသာကို လြမ္းတယ္ ..

အခုေတာ့ အမိေျမမွာ ေရႊ၀ါေရာင္ ပိေတာက္ေတြ ထိန္ေနခဲ့ခ်ိန္ ကၽြန္မလက္ရွိေနတဲ့ အိမ္ေလးရဲ႕ အနားမွာေတာ့ ခ်ယ္ရီပန္းေတြက ေ၀လို႕ေပါ့ .. ခ်ယ္ရီလမ္းကေလးလို႕ေတာင္ တင္စားရေလာက္တဲ့ အရမ္းကို လွတဲ့သဘာ၀ရႈခင္းေလးေတြ ၾကားမွာ ေနေနရေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ ေျမ .. ကၽြန္မရဲ႕ ဇာတိ အေမ့အိမ္ေလးကို လြမ္းတယ္ ..

အလုပ္စားပြဲမွာထိုင္လို႕ ေကာ္ဖီေသာက္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို မုန္႕လံုးေရေပၚ သာကူမ်ိဳးစံု ေရႊရင္ေအး ေက်ာက္ေက်ာ ေတြ အေမ့အိမ္ေလးမွာ ပံုေနေလာက္ျပီလို႕ ေတြးမိျပန္ေတာ့လည္း လြမ္းလိုက္တာ သၾကၤန္ရယ္ .. သၾကၤန္ေရနဲ႕ မထိရမွာစိုးလို႕ မုန္႕သြားၾကိတ္ဖို႕ကို ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ အလုအယက္ တာ၀န္ယူၾကရင္း .. အဆံုးမေတာ့ ကၽြန္မကို အျမဲအေလ်ာ့ေပးတတ္တဲ့ အကိုကိုလည္း လြမ္းတယ္ .. မုန္႕သြားၾကိတ္တဲ့ တခ်ိန္ရယ္ .. မနက္ေစာေစာ ဥပုသ္သည္ေတြလႈဖို႕နဲ႕ ေန႕တိုင္း ဆြမ္းကပ္ေလ့ ရွိတဲ့ ကၽြန္မတို႕ မိသားစုအတြက္ကေတာ့ မနက္ေစာေစာ ေရပက္တဲ့သူေတြ မရွိေသးခ်ိန္ အလုအယက္ ေစ်း၀ယ္ေလ့ရွိေပမယ့္ ေစာေစာစီးစီး ထပက္တတ္တဲ့ ကေလးေတြ ရွိလို ရွိညား ဆုေတာင္းရတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြကို လြမ္းတယ္ ..

သၾကၤန္ဇာတ္လမ္းေတြၾကည့္ရတိုင္း အိမ္ေပၚကေန ေရပက္ခံကားေတြကို လွမ္းၾကည့္လို႕ သူတို႕ေတြဆီကို အေပ်ာ္ေတြ ကူးစက္ျပီး မွ်ေ၀ခဲ့ရတဲ့ ေန႕ရက္ေတြကိုလည္း လြမ္းပါရဲ႕ ..
သၾကၤန္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႕ မနက္ေစာေစာ ႏိုးေနတဲ့ ကၽြန္မ သၾကၤန္သီခ်င္းေတြကို Repeat လုပ္ဖြင့္လို႕ ကိုယ့္အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ျငိမ္ျငိမ္ေလးေနရင္း လြမ္းလိုက္တာ သၾကၤန္ရယ္ .....

ဧပရယ္ဖူးတဲ့လားကြယ္ ..

You Make Me Cry .. Make Me Smile .. You always stand by my side .. I dun want to say goodbye ..

ကၽြန္မရံုးေရာက္ရံုရွိေသး .. မနက္အစည္းအေ၀းခန္းထဲမ၀င္ခင္ လက္စြဲေတာ္ ဖုန္းေလးက ျမည္သံေပးလို႕လာပါတယ္ .. ဖုန္းပိတ္ခ်ဖို႕ အျပင္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .. အိုး .. ကၽြန္မရဲ႕ သူ ပါလား …

ႏွစ္ရွည္လမ်ား သူငယ္ခ်င္းဘ၀ေလးနဲ႕တင္ ေက်နပ္ေနတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕သူ ……

မနက္ေစာေစာစီးစီး ဘာမ်ားျဖစ္လို႕ပါလိမ့္ ဆိုျပီး ကၽြန္မ ကမန္းကတန္း ေကာက္အကိုင္ ..

ေမာနင္း ငယ္ငယ္ ..

ေမာနင္း .. ညီ ..

ဟိတ္ညီ ေစာေစာစီးစီးပါ့လား .. ငယ္ အစည္းအေ၀းခန္းထဲ ၀င္ရေတာ့မွာကြ .. ေျပာ …

ငယ္ငယ္ .. ငါဒီေန႕ည ၁၁နာရီ ဖလိုက္နဲ႕ Narita ေလဆိပ္ကို ေရာက္မယ္ … အဲ့ဒါနင့္ကိုလွမ္းေျပာတာ …

အိုး……………………………….. ကၽြန္မ တကိုယ္လံုး ေလထဲလြင့္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္ .. ေပ်ာ္လိုက္တာ … ကၽြန္မနဲ႕သူ တႏိုင္ငံစီေ၀းကြာျပီးထဲက မေတြ႕ရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ၾကာခဲ့ျပီေလ ..

တခါတေလ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ .. အီးေမးလ္ပို႕ရံုကလြဲလို႕ ေ၀းကြာေနတဲ့ ကၽြန္မတို႕ႏွစ္ေယာက္ .. တႏိုင္ငံထဲမွာ ေတြ႕ခြင့္ရမတဲ့လား ..

အိုေက .. ညီ .. ငယ္ညေနလာၾကိဳေပးရမွာလား …

အင္းေပါ့ ငယ္ငယ္ရဲ႕ .. ငါမွ ဂ်ပန္စကားမတတ္တာကို . နင္မွလာမၾကိဳရင္ ငါဒုကၡေရာက္မွာေပါ့ .. နင္လာေစာင့္ေနာ္ .. ည၁၁နာရီတိတိ …

အိုး….ေက ….. ညီ …. I will wait you sure …. See u..

အေပ်ာ္မ်ားစြာနဲ႕ ကၽြန္မ .. အစည္းအေ၀းထဲမွာလည္း ေဘးကလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ေမးယူရေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အေပ်ာ္ေတြ ထင္ဟပ္ေနသတဲ့ … တေနကုန္ကၽြန္မ နာရီေလး တၾကည့္ၾကည့္ေပါ့ .. .ဘာအလုပ္ကိုမွ စိတ္မ၀င္စားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ .. ကၽြန္မ ဆုေတာင္းေနမိတယ္ .. အခ်ိန္ေတြရယ္ ကုန္ပါေတာ့ … ကၽြန္မရင္ထဲက သူငယ္ခ်င္းကေလး .. သူက ကၽြန္မဆီလာမတဲ့လား ….. ေပ်ာ္လိုက္တာ ညီရယ္ .. ဒီတခါေတာ့ ကၽြန္မတို႕ေတြ မေ၀းၾကရေအာင္ … ကၽြန္မေလ ……………………

ကၽြန္မေတြးေနရင္းနဲ႕ ဟိုးအတိတ္ဆီကို စိတ္ေတြျပန္႕လြင့္သြားျပန္တယ္ … တကယ္ေတာ့ ညီ နဲ႕ ငယ္ငယ္ဆိုတာ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာကတည္းက အတူတူ … တကၠသိုလ္ေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း အင္ဂ်င္နီယာတူတူျဖစ္ခဲ့ၾကသူေတြေပမယ့္ .. မတည့္အတူေန . တက်က္က်က္ပါ .. ရည္းစားေတြမ်ားလြန္းတဲ့ ညီ နဲ႕ စာၾကမ္းပိုးကၽြန္မ … ဒင္းရဲ႕ႏွိပ္စက္မႈကို ခံရတာအမ်ားဆံုးကလည္း ကၽြန္မပါပဲ။ ေကာင္မေလးလွလွေလးတေယာက္ကိုမို႕ ေတြ႕လိုက္ျပီဆိုရင္ ညီ စိတ္၀င္စားပါျပီ . ညီရမွ ျဖစ္မယ္ ။ ညီ ရင္ခုန္လာျပီ။ ဒီတခါေတာ့ အတည္ပါနဲ႕ ေျပာတာေတြ ၾကားရပါမ်ားလြန္းေတာ့လည္း ကၽြန္မ ရိုးအီေနေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဒီတေယာက္ကို သေဘာမေတြ႕ေတာ့ျပန္တာလည္း ညီပဲမို႕ ကၽြန္မကေတာ့ အေရးကိုမလုပ္ေတာ့တာပါ။ ေက်ာင္းေတြျပီးလို႕ ကၽြန္မတို႕ လုပ္ငန္းခြင္၀င္တဲ့အခ်ိန္ကစလို႕ ညီနဲ႕ ငယ္ငယ္ဆိုတာ ကြဲသြားခဲ့ၾကတာ သာေရးနာေရးနဲ႕ တခါတေလက်မွပဲ ေတြ႕ျဖစ္ေတာ့တဲ့အထိပါပဲ။ သူ႕ဇာတ္လမ္းေတြကိုေတာ့ အသစ္ေျပာင္းတိုင္း ဖုန္းဆက္ျပီး ေျပာေလ့ရွိတာမို႕ ကၽြန္မလည္း သူနဲ႕ပတ္သတ္ရင္ ဘယ္လိုခံစားရမွန္းကို မသိေတာ့ေအာင္ပါပဲ။ ကၽြန္မလည္း စိတ္ဆိုးတဲ့အခါ သူ႕ကို ဘယ္လိုနာေအာင္ေျပာေျပာ ရယ္ျဖဲျဖဲနဲ႕ ငယ္ကလည္းကြာ ညီက ခ်စ္လို႕စတာကို လို႕ ေျပာေလ့ရွိတဲ့သူ .. ကၽြန္မကလည္း နင့္ရည္းစားေတြ သြားေျပာ ငါ့ကို လာမေျပာနဲ႕ ဆိုျပီး အျပန္အလွန္ေအာ္ေနၾက . ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္မတကယ္စိတ္ဆိုုးျပီဆိုရင္ ကၽြန္မအၾကိဳက္ အရုပ္တရုပ္၀ယ္ေပးျပီး ေခ်ာ့ေတာ့တာပါပဲ ။ ညီရယ္ .. သတိရလိုက္တာ။

ရံုးဆင္းခ်ိန္ၾကီးေတာင္ နီးလာပါေပါ့လား ။ ကၽြန္မညီ့ကို သြားၾကိဳရဦးမွာပဲ။ ကၽြန္မအလုပ္နဲ႕ ေလဆိပ္နဲ႕က အေတာ္ေလးအလွမ္းကြာတာမို႕ ေစာေစာမထြက္ရင္ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ေၾသာ္ . ဒီေန႕မွပဲ ငါ့ႏွယ္ လွလွပပေလး မျပင္ခဲ့ရဘူး။ ဒီရက္ပိုင္းထဲ ကၽြန္မပေရာဂ်က္က အရမ္းကို ပင္ပန္းေနခဲ့တာမို႕ ေခ်ာင္က်ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ ကၽြန္မ၊ လွခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ အလွပါမျပင္ခဲ့မိဘဲ မ်က္ႏွာေျပာင္ေလးနဲ႕ ျဖစ္ေနျပန္တာမို႕ ကမန္းကတန္း ပါးပါးေလးသြားျပန္ေနမိျပန္တယ္ ။ အလုပ္က ဂ်ပန္လူမ်ိဳးမိတ္ေဆြေတြကေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ ထူးျခားမႈကို ျပံဳးစိျပံဳးစိေပါ့ စေနာက္ေနၾကျပန္တယ္။ ကၽြန္မကလည္း ကၽြန္မပါပဲေလ။ သူ႕ဆီက ဖုန္းလာတာနဲ႕ ဟန္ေတာင္မေဆာင္ႏိုင္ဘဲ အေပ်ာ္ေတြလြန္ေနမိျပီး ေျပာမိသြားတာကိုး။

အိုး. ၇နာရီထိုးျပီ။ကၽြန္မေလဆိပ္ဆင္းရေတာ့မယ္။ အိတ္ကေလးဆြဲလို႕ ကၽြန္မ ေလဆိပ္ကိုအေျပးေလးလာခဲ့မိပါတယ္ ။ ည၉နာရီ ေလဆိပ္ထဲကိုေရာက္ေနတာမို႕ ကၽြန္မ ညစာလည္း မစားရေသးတာနဲ႕ ေလဆိပ္ထဲက ခရီးသည္ထြက္ေပါက္နဲ႕အနီးဆံုးျဖစ္မယ့္ ဆိုင္ကေလးကို ေရြးျပီး ထိုင္ေနမိပါတယ္ ။

အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ….

You Make Me Cry . Make Me Smile .. Make me feel the love is true .. Oh .. I love you. Thank you for all the love u always give to me .. Oh . I love you …

ကၽြန္မရဲ႕ လက္စြဲေတာ္ဖုန္းေလး ျမည္လာျပန္ပါတယ္ .

အလိုေလး ျမတ္စြာဘရား ညီ့ဖုန္းနံပါတ္ ။ ကၽြန္မေခါင္းေတြေျခာက္သြားတယ္။ ဒီခ်ိန္ ညီက ေလယာဥ္ေပၚမွာ ရွိေနရမွာေလ။ ကၽြန္မသူ႕ကိုလာၾကိဳေနျပီေလ။

ကၽြန္မ တုန္လႈပ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္လိုက္မိတဲ့အခါ …

ငယ္ငယ္ .. April Fool …

ဘာ……………………………………… ကၽြန္မ ဖုန္းကိုင္ထားတဲ့လက္ ေျပေလ်ာ့က်သြားပါတယ္။

ငယ္ငယ္ရာ .. နင္ကေလ အရင္အတိုင္းပဲ ငပိန္းေလး သိလား ။

ညီ .. နင္ .. နင္ ..

ငယ္ငယ္ရာ .. နင့္ဆီလာမွေတာ့ အရင္ေန႕ေတြထဲက ငါေမးလ္ပို႕မွာေပါ့။ အရူးမေလးရဲ႕ .. Just April Fool ေနာ္ .. Dun anger me Baby .. Ok .. See u .. ခုေတာ့ ငါ့ဆြိထ္ေလး လာေနပီ။ လိမ့္ဦးမယ္ .. ဘိုင္ ..

ကၽြန္မ သူဖုန္းခ်သြားတဲ့ထိ စကားတခြန္းမွ မေျပာလိုက္ႏိုင္ခဲ့ဖူး ။ ညီ .. လုပ္ရက္လိုက္တာ ညီရယ္။

တေနကုန္ ေပ်ာ္ျမဴးေနခဲ့တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕အေပ်ာ္။ ကၽြန္မရင္ထဲက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္။ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ကြာေ၀းတဲ့ ေနရာကို သတ္မွတ္ခ်ိန္ထက္ ေစာျပီးလာၾကိဳေနမိတဲ့ကၽြန္မ ………………………….

မ်က္ရည္ေတြ ေပါက္ေပါက္က်လို႕ … ကၽြန္မကို ကၽြန္မ သတိမထားလိုက္မိခင္မွာပဲ ကၽြန္မ ရႈိက္ၾကီး တငင္ငိုခ်လိုက္မိပါေတာ့တယ္။ ေအာ္.. ဧပရယ္ဖူးလ္တဲ့လား .. ညီရယ္ ။

ကၽြန္မ ပိန္းခဲ့တာမဟုတ္ဘဲ ကၽြန္မေလ … သိပ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ၾကီးခဲ့တာပါ ။

ဧပရယ္ဖူးလ္နဲ႕အျပိဳင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးတခုအတြက္ လူတေယာက္ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ရိုက္ခ်ိဳးမိသလို ျဖစ္ခဲ့ရင္ စစ္မွန္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလး ျဖစ္ႏိုင္ပါ့ဦးမလားဟင္ ……………………………..။

( မနက္ေစာေစာ ဖုန္းျမည္သံေလးတခုနဲ႕အတူ စိတ္ကူးမိသြားတဲ့ စိတ္ကူူးသက္သက္ပါ ။)