Thursday, July 22, 2010

ဒီေန႕ ...

အိမ္ကေလးဆီ ျပန္ေရာက္လာပါျပီ .. ကဲ .. မီးငယ္ ဒီေန႕ ဘာေတြ လုပ္ပါလိမ့္ .. ဒိုင္ယာရီ ေရးမယ္ ၾကံကာမွ ျပန္ စဥ္းစား ရျပန္ေပါ့ .. သိျပီ ... မနက္က ရံုးလစ္တာပဲ .. ဟိ .. ေခါင္းကိုက္တာ နည္းနည္း ကို အိပ္ယာမႏိုးတာမို႕ ရံုးေျပး လိုက္ပါတယ္ .. ကုန္ျပန္ျပီေပါ့ ခြင့္တရက္ ... အိပ္ပစ္လိုက္တာ ေန႕တ၀က္ :D အိပ္ယာႏိုးေတာ့ အ၀တ္ေတြေလွ်ာ္ .. အ၀တ္ေတြလွမ္း .. ေနကပူေနတာမို႕ မီးငယ္ရဲ႕ ကုတင္ေပၚက ေမြ႕ယာေတြပါ ထုတ္လွမ္း .. ( တကယ္ေတာ့ ကုတင္မဟုတ္ .. ဒန္းေလာ့ပ္ သက္သက္သာ :D ) အရင္ေန႕က ေလွ်ာ္ထားလို႕ ေျခာက္ေနတဲ့ အ၀တ္ေတြ မီးပူတိုက္ .. အခန္းကိုလွည္းက်ဥ္း ... အကုန္လံုးျပီးလို႕ နာရီၾကည့္ေတာ့ ၃ နာရီ .. ျမတ္စြာဘုရား .. ျဖစ္ေသးဘူး . KUYAKUSHO ( ျမန္မာအေခၚေတာ့ ျမိဳ႕နယ္ရံုး ) ေပါ့ေလ ... သြားရဦးမွာပဲ .. အိမ္ေျပာင္းတာက ဇြန္လ ၂၅ ရက္ ထဲက .. ခုထိ လိပ္စာေျပာင္းက မလုပ္ရေသးဘူး .. အဲ့ဒါနဲ႕ မီးငယ္လည္း ေရကမန္းကတန္းခ်ိဳး .. ရိႈးထုတ္ .. အဟဲ .. လက္စြဲေတာ္ စက္ဘီးကို ဆြဲလို႕ အိမ္ကထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ ၄နာရီခြဲ ... ဟုတ္ေတာ့ေနျပီ .. ရံုးက ၅နာရီပိတ္မယ္ .. ဘတ္စ္ကားလည္း ေရာက္ေပမယ့္ အသြား ၄၀၀ အျပန္ ၄၀၀ဆိုေတာ့ မကိုက္ေသးဘူးေလ .. ၈၀၀ေတာင္ ကုန္ေတာ့မယ္ေပါ့ .. အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ စက္ဘီးကိုဆြဲလို႕ ခပ္တည္တည္ ထြက္လာခဲ့တယ္ .. လမ္းက်ေတာ့ သူမ်ားေမးျပီးနင္းရေတာ့မွာပဲေပါ့ .. ( ဟုတ္တယ္ေလ .. ကိုယ္မွ လမ္းမသိတာ ) အဟဲ .. ဒီေန႕ မီးငယ္ ကံေကာင္းတယ္ .. မီးပြဳိင့္မွာ ေစာင့္တုန္း ေကာင္ေလးတေယာက္ ေတြ႕လို႕ သေဘာေကာင္းမယ့္ပံုေလးေပါ့ ( အဟဲ အထင္နဲ႕ အမွတ္ေပးတာ ) TOYOCHOU ကို ဘယ္လိုနင္းရမလဲ လို႕ ေမးတာ .. ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲ့ဒီသြားမွာ တူတူလိုက္နင္းတဲ့ေလ .. အိုခီေပါ့ .. တလမ္းလံဳး အိုင္ေပါ့နားေထာင္ရင္း စကားတခြန္းမွ မေျပာဘဲ သူ႕ကို ေက်ာ္ေက်ာ္နင္းမိလို႕ ထင္ရဲ႕ .. မ်က္ေစာင္းထိုးရွာတယ္ ေက်းဇူးရွင္က .. ( အမွန္ေတာ့ ကိုယ္က စက္ဘီးကို လူလို မနင္းတတ္ဘူး အျမဲ အသည္းအသန္နင္းေနက် .. :D ) လိုက္ေတာ့ ပို႕ေပးရွာပါတယ္ .. TOYOCHOU လည္းေရာက္ေရာ ကိုယ္က သြားတတ္ျပီ .. KUYAKUSHO ဘယ္နားရွိလဲ ကိုယ္သိတယ္ေလ .. အဟဲ .. ဒါနဲ႕ပဲ ေက်းဇူးေနာ္ ဆိုျပီး လစ္လာတာ .. ေရာက္ျပီ ၄နာရီ၅၀ အတိ .. လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ ျဖည့္ျပီး ထိုင္ေစာင့္ .... ကဒ္ျပန္ထြက္လာေတာ့ အာမခံေတြေရာ လုပ္ထားရဲ႕လားတဲ့ .. လာစစ္တယ္ .. ကိုယ္လည္း ခပ္တည္တည္ေပါ့ .. အဟဲ .. ရံုးကလုပ္ေပးထားတဲ့ ကဒ္ ထုတ္ေပးလုိက္ေတာ့ . အိုေက တဲ့ .. ဒါဆို ရျပီတဲ့ ... ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ ၅နာရီခြဲ ... အျပန္လမ္းက်ေတာ့ ေျဖာင့္လို႕ .. ျဖဴးလို႕ .. မီးငယ္ တို႕က လမ္းမွတ္တာေတာ့ အေသကၽြမ္း .. မနက္ပိုင္းက ဖ်ားလို႕ဆိုျပီး ခြင့္ယူထားတဲ့ မီးငယ္ .. ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ လူၾကီးကသာ ျမင္ရင္ ဖေနာင့္နဲ႕ ေပါက္ခ်င္စရာ .. :D .. စက္ဘီး တစီးနဲ႕ လမ္းသလားေနတာေလ .. အိမ္ဘက္ျပန္ေရာက္ေတာ့ စူပါက ျမင္ျပန္ေရာ .. ကဲ .. ဒါနဲ႕ပဲ မနက္ျဖန္ ထမင္းဗူးေပါ့ .. ၀ယ္မယ္ကြာဆိုျပီး တခါ၀င္ .. ကဲ .. စူပါထဲေရာက္မွ ကန္႕လန္႕ျဖစ္ပံု .. မီးငယ္တို႕ မၾကာမည္ လာမည္ေမွ်ာ္ ................. :D

Tuesday, July 20, 2010

အေတြးေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာနဲကြၽန္မ

ဒီအိမ္ကေလးကိုျပစ္ထားမိတာၾကာပါေပါ့လား.... ကြၽန္မဘာေတြလုပ္ေနခ့ဲမိပါလိမ့္.. တကယ္ဆို ကြၽန္မသိပ္ခ်စ္တဲ့ ေနရာေလးတခုပါ .... ဪ။ ကြၽန္မ ရုံးအလုပ္ေတြ အေၾကာင္းျပပီး အိမ္ကေလးကို ျပစ္ထားခဲ့မိတာပါလား.... ဘာေတြလုပ္ခဲ့မိေသးပါလိမ့္ ..ကြၽန္မစာေမးပြဲလည္းေျဖခဲ့ေသးတာပဲ .. စာေမးပြဲကိုမွန္းထားတာထက္ေျဖႏိုင္ခဲ့လို့ စာအုပ္ေတြေပးခဲ့တဲ့မမျမရြက္ေဝကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ရေသးတယ္ .. ကိုယ္ဝယ္ထားခဲ့တဲ့စာအုပ္ေတြကအရာမယြင္းဘဲ မမေပးတဲ့ စီဒီကိုသာ နားေထာင္ျဖစ္ခဲ့တာမို့ မမကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ... ခ်စ္တဲ့မမလည္း သူခ်စ္တဲ့ အိမ္ၾကီးရွင္နဲ့ တူတူ ထာဝရေပ်ာ္ႏိုင္ပါေစ .. စာေမးပြဲအတြက္စာၾကည့္မယ္ရည္ရြယ္ကာမွ ပေရာဂ်က္နဲ့ အလုပ္ရွုပ္ရျပန္တာမို့ စာလဲ လုံးဝနီးပါးကို မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ဘူးေလ ... ေနာက္ထပ္ေရာဘာေတြ လုပ္ခဲ့မိပါလိမ့္ ..... မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ တဆင့္တက္သြားခဲ့တဲ့ကိုယ့္ေနရာေလး အတြက္ ျပင္ဆင္ေနခဲ့ရတာပဲ ။ အင္း .... ဒါလည္းပဲအေၾကာင္းျပခ်က္တခုပဲ ။ ဒီ ရက္ပိုင္းေတာ့ ဘာမွကို မလုပ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ညစ္ေနခဲ့တယ္ .... ကြၽန္မ ရဲ့ အက်င့္တခုက စိတ္ညစ္ရင္ စက္ဘီး ေလွ်ာက္စီးတတ္တာပါပဲ .... ေလျပင္းေတြတိုက္တဲ့တည ည ၁၂နာရီေလာက္ ကြၽန္မရဲ့ အခန္းေလးကေန ထြက္လို့ စက္ဘီးေလွ်ာက္စီးမိတဲ့ရလဒ္က ကြၽန္မ ဖ်ားေတာ့တာပါပဲ ... အင္း .... ဒါလည္းပဲအေၾကာင္းျပခ်က္တခုပဲ ။ ဪ ... မ်ားလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ... ကိုယ္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာကို ဘာလို႕မ်ား အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြေပးေနမိပါလိမ့္ .... ကဲ ... မေတြးေတာ့ပါဘူးဆိုကာမွေတြးေနမိျပန္ပီ ...................................................